Arrr, makkers! Zet je schrap voor een waar zee-avontuur aan de Belgische kust. Op een zondagochtend spoelde er bij Heist een flinke dwergvinvis aan, een beest van duizenden kilo’s, groter dan menig piratenschip. Het dier was de weg kwijt, waarschijnlijk door een foute koers en verraderlijke zandbanken. De redders – een bonte bemanning van vijftien man sterk – hesen hun laarzen op, grepen emmers en handdoeken, en bouwden een heus zwembad op het strand om de vinvis nat te houden.
Met vereende krachten, een bulldozer en een plastic zeil werd het dier richting de zee gesleept. Twee keer dachten de piraten dat hun klus geklaard was, maar telkens spoelde het beest weer terug aan wal. Pas na een derde poging, toen de zon al bijna onderging, leek de vinvis eindelijk zijn vrijheid tegemoet te zwemmen. Maar of hij het avontuur heeft overleefd, blijft een raadsel – soms is geen nieuws het beste nieuws, aldus de kapitein van het reddingsteam.
De reddingsactie trok een hele vloot nieuwsgierige landrotten naar het strand. Iedereen hoopte op een goede afloop, maar de spanning bleef hangen als mist boven het water. Volgens de dierenarts zag de vinvis er gezond uit, maar dat kon hij alleen aan de buitenkant beoordelen. Hopelijk was het dier gewoon verdwaald en niet ziek.
Maar het verhaal kreeg een staartje, want een paar dagen later spoelde dezelfde dwergvinvis aan bij Katwijk, in Nederland. Onderzoekers herkenden het dier aan zijn littekens en parasieten – geen twijfel mogelijk, het was dezelfde zeevaarder. Helaas was het avontuur daar voorbij: het dier werd dood gevonden en meegenomen naar Utrecht voor onderzoek.
De piraten van de wetenschap trekken hier hun lessen uit. Ze vragen zich af of de reddingsactie in België niet anders had gekund. Misschien moeten ze bij een volgende stranding het roer omgooien, of beter rekening houden met de stromingen en de gezondheid van het dier.
Zo zie je maar, makkers: het leven op zee zit vol verrassingen, en zelfs de stoerste vinvis kan verdwalen. Maar zolang er dappere piraten zijn die zich inzetten voor hun medereizigers, blijft de hoop altijd aan de horizon gloren.